วันพฤหัสบดีที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2553

P47

"เรื่องเล่าดี ๆ ผ่านโปสการ์ด"





***เราหลายๆคนอาจลืมความรู้สึกกระดี้กระด้า เมื่อมีโปสการ์ดส่งมาถึงเรา อาจเป็นเพราะในปัจจุบันนี้มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยอย่าง Fackbook ,Hi5 ,Twitter และอื่นๆ ที่เข้ามาในชีวิตของเรามากมายหลายอย่างทำให้ เรามองข้ามสิ่งเล็กน้อยที่มีค่ามากมายทางความรู้สึก อย่าง โปสการ์ด,จดหมาย และโทรเลขที่ต้องโบกมือลาเพื่อนร่วมชะตาไปอย่างไม่มีวันกลับ ส่วนจดหมายเราก็ส่งกันน้อยลง มาพูดถึงโปสการ์ดกันดีกว่า ยังจำได้ไหมตอนที่เราไปตั้งแคมป์ตามอุทยานในสมัยที่เราเป็นวัยรุ่น แต่ตอนนี้ก็.....ก็ ....วัยรุ่นนะ(รุ่นไหนหว่า....ช่างเถอะไม่ต้องคิดมาก) การส่งโปสการ์ดถึงตัวเองแล้วก็เพื่อนร่วมแก๊งค์ที่ไปด้วยกัน เรามักจะฝากให้ทางอุทยานเขาส่งมาให้เราพร้อมกับประทับตราประจำอุทยานแต่ละแห่งที่เราไปเที่ยว ความรู้สึกเหล่านี้คาดว่าหลายคนคงจะเคยสัมผัส ความรู้สึก และรอยยิ้มเมื่อได้รับ บางภาพอาจเดินทางมาไกลจากต่างประเทศ บางภาพก็อยู่ต่างจังหวัด แต่บางภาพก็อาจเป็นโปสการ์ดทำมือ ถ่ายเองทำเอง ภาพนี้สิยิ่งมีคุณค่าต่อความรู้สึกทั้งผู้ให้และผู้รับ ถึงแม้มันอาจดูไม่มีค่ามากมายแต่คุณค่าทางความรู้สึกมันมีมากกว่าที่คุณคิด แล้วปีนี้คุณส่งสิ่งดีๆ ที่เรียกว่าโปสการ์ดให้กับเพื่อนของคุณหรือยัง